Ora et labora

5

Hiddes. Kommetje thee? (hij weigert) ’k Heb Pike nie gezien ...

Hiddes. Pike is dood.

Maaike. Daar schrik ’k van! Is Pike . . .

Hiddes.... An de ingewande. As Foppe en Sjoerd. Yerlejen maand begon ’t. Drie dage geduurd — de derde nacht was ’t afgeloope.

Maaike. Ach. Ach. Zoo’n knap jong mensch.

Sjoukje. Zoo — zoo. Enne hoe maakt Jeltje ’t ? Enne is alles wel?

Maaike, (op haar voorhoofd wijzend, ongeduldig). Dat praat nou geen verstandig woord. Pike is dood, hoor je dat dan niet?

Sjoukje. Is Pike dood? — Wel, wel is Pike dood ? ... .

Hiddes.... ’t Was 'n mooie meid, ’n knappe meid. Ja, ’t was ’n slag — maar na lijjen komt verblrjjen — ja, ja. God weet wat-ie doet. D’r gebeurt niks of-ie heit ’r z’n reden voor. Ze is — mag ’k wel zegge — bijtijds uitgestapt — an boord hebbe we geen vrete meer voor ’n week, laat staan voor de winter.

Maaike. Wanneer hei-je je lading verkocht?

Hiddes. Vlak na nieuwjaar. We konde niet op bestemming komme — de groote vaart lei dicht —