De moord in de trein

lijk humeurig op, door stap te de kamer met grommende passen, en toen-ie zeker was dat z’n toon ’m niet zou verraden, zei-ie met ’t voorkomen van de¹ beambte, die niet met zich laat mallen, en voor geld noch goeie woorden te koop is:

„Met zulke grapjes, jongmens, bereik je ’t tegenovergestelde van wat je wilt bereiken. Als ik ’n zaak in handen heb, laat ik ’r niet meer los, niet voor alle tips van de wereld Maar — maar — ik zeg nog eens: maar, wanneer jij op m’n eerlijke vragen ’n eerlijk antwoord, zonder gedraai, zonder omwegen, zonder listigheidj es wil geven, kan ik je in zover, en dat zonder enige pressie, tegemoetkomen door de Weduwe Johanna Bertina Eekhoorn voorlopig weg te zenden, en de meneer uit de Sarphatistraat mee te delen, dat de vrouw.... Enfin, ik zal m’n smoesje wel uitvinden. Dat is me toe vertrouwd. Neem jij je draai, dan neem ik de mijne.... Begrepen?” Jaapje Eekhoorn, voelend dat-ie ’n tikje terrein won, knikte, en ’n minuut later wandelde ’n zielig mens naar ’r dienst terug.

„Nog ’n sigaar?”, zette Duporc ’t verhoor gemoedelijk in: „schud nou je hoofd niet, m’n jongen, want wie weet wanneer je weer ’n smakelijk trekje zal kunnen doen! Goed zo: nou toon je de wijsheid van iemand, die in de

naaste toekomst weet te lezen   ”

„Erwten en bonen”, sprak Jaapje Eekhoorn, ’r ’n gijntje tussen door gooiend, en ’t hoffelijk-aangeboden lucifertje accepterend: „ik dank u wel. ’t Is ’n genoegen, om door u persoonlijk ingerekend en bediend te worden. Ik dacht dat m'n moeder de schandalige streek uitgehaald had, me

te verrajen ”

„Nee, m’n jongen! 't Wurm van ’n schepsel heeft ’r mond gehouden. Maar ik stond achter de deur, toen ’r opgedragen werd ’n postwissel te gaan incasseren, en toen móést ze ’r naarn noemen voor ’t endossement.... Daarover praten we op ’t ogenblik niet verder  Eerste vraag — hier heb je nog ’n lucifer: je sigaar brandt in ! Geen dank! — eerste vraag: wat voor kunsten heb je met die woonschuit uitgehaald?.... ”

„Daar ben ik nèt zo gebluft van geweest als u misschien zelf! Ik denk dat de een of andere slampamper, «die ’n pik op me had, in de mening, dat ’k in m’n kooi lee te maffen, me uit de weg wou ruimen.... Gelukkig was ’k door ’n goeie kennis uit logeren gevraagd, anders

was ’t positief kiele-kiele met me geweest ”

„Wie was die goeie kennis, jonge man?”

.„Daar mag u nou heus niet op aandringen, beste meneer Duporc, want daar is de eer van ’n getrouwde vrouw mee gemoeid ”

140