Bloeimaand

IOO

delijk meissie, nee, daar zou de Zaalmoeder wat achter zóéke. (tot Aagje) Jij mot is in de opera optreje met je gezang.

Juul. Net n krolsche kat bij maanlicht!

Cornelis. Of jij bij maanlicht! Da’s éénder, (algemeen gelach. Tot Koosje) .... Wat kijk jij toch? Wat doe jij sip! Is ’r wat an ’t handje?

Koosje. Nee. Nee.

Cornelis. Zou jij ’n knoop an me jas wille zette?

Koosje. Dat ken ’k niemeer. Nee. ’k Steek telkes ’r naast en ’t oog van de naald vin ’k in geen uur.

Cornelis. Hèhè! Net as ik! Van morrege hei-’k zoo lang zóó gezete (bootst het insteken van een naald na) dat de aarde met me ronddraaide.

Betje. Nou, die draait ook.

Cornelis. Dat zégge ze, ja. Maar *n ouwe sok die ’t gelooft! Wil jij ’m ’r effe anzette?

Betje. Hèhèhèhè! Geef maar op. Nou, hij ziet V lekker uit! Wat hei-je ’r mee uitgevoerd?

Cornelis. Gister mee in de regen geweest, en thuis gekomme zoo nat, asof 'k in 't water ha gelege. Toe hei-’k an Jan gezeid: neem jij ’t kop-end — dan neem ik *t staart-end — enne