lOI
toe zijn we an ’t draaie gegaan — an ’t draaie — dat *r twee emmers water uit zijn geloope — ja, ja, da's waar! — Van ’n draaiende jas geloof ’k meer as van ’n draaiende aarde! Hèhè! Wat jij?
Koosje. Over zulke dinge hei-’k nog nooit gedacht.
Cornelis (schel). Das stom genog. Jullie wijve denke over niks. Meen jij, dat as we op ’n ding woonde, dat, dat zoo doet (bootst den vorm van een bal na) .... dat zóó doet.... en dat hobbelt (bootst de beweging na) dat je d’r dan, as
je over de tachentig ben, niks van merkt? Hèhè! Ze lulle maar wat! (tot Juul) Hei-jij ’r ooit wat van gemorke — van dat? (bootst de beweging na).
Juul. Jij lijkt simpel, jij! Is dat *n gekles!
Cornelis. Gekles! Gisteravond hei-’k nog in me krantje geleze, da-we al maar deur draaie — enne da-we door de ruimte vliege, op ’n bal, op ’n bal met *n vaart zoo groot as de weerlicht.
Bet je. Hèhèhè! Dat zou ik wel is wille zién.
Cornelis. Ja, maar je kèn ’r niks van zien. Da’s ’t onnoozele. D’r stong dat *r duizende en nog is duizende van die balie vliege! As ’t waar is, is ’t meer as ’n mèrakel. Enne as *y dan een