Bloeimaand

70

Marre. Best, groomoe.

Koosje. ’k Weet ’t niet, ’k weet ’t niet....

Marre. Wat weet u niet?

Koosje. Je gezicht lijkt smaller geworde.

Marre. Smaller! ’k Draag me haar anders.

Koosje. Ja, dat hei-'k al opgelet. Dat van vroeger stong je beter. Veel beter. (ineens vriendelijk de handen van ⁹t meisje nemend) Weet je wat ze van ouwe mensche zegge? Wéét je da niet? Heb je nooit gehoord, dat al worde je ooge slechter, en je loope minder vast, je toch eerder dinge merkt, die ’n ander niet ziet. De vorige week zee Cornelis, op de manne-afdeeling, toe ze zatte te schemere, en dat zoo ineens: „Hè, je zou zwere, dat ’r ies mot gebeure, want ’t haar op me hoofd gaat overend staan.” Enne de andere lachte 'm uit, maar toe ze 't licht an hadde gestoke, zat ’r één dood met de warme pijp in z’n vuist, ja, met ’n pijp, die nog brandde. Trek je hande nou nie weg. D*r hindert je wat.

Marre. Nee, groomoe.

Koosje. D’r hebbe wel is meer meissies ’n oogie op *n jonge gehad.

Marre. ’k Heb op niemand ’n oogie.