Bloeimaand

33

Koos je. Nee.

Marre. En ’smorges?

Cornelis. ’s Morges acht uur, zomer en winter, één snee tarwebrood en koffie met water — d’r mot heel wat water in ’t Gesticht gebruikt worde — om twaalef krijg-ie ’t menu da’k je verteld heb en *s avons om acht uur, daalijk as we thuis komme, weer ’n snee brood of om de andere avond ’n bord karremelk.

Marre. Eet je niks van twaaleve s middags tot achte ’s avons? Dat hou je toch niet uit.

Cornelis. Hèhè! Hou jij ’t geen acht uur uit met ’n volle maag? En dan — in de laaste tijd as je tusschetijds honger heb, ken je om vier uur bij de portier ’n briefie gaan hale voor nog ’n snee brood, dat je bij de broodsnijer ken krijge, maar da’s niet goed, das lang niet goed — je krijgt ’r ’n slechte naam mee in ’t Gesticht — nee, dat neme ze je kwalijk, al zegge ze ’t niet.

Koosje. Ik ben dr nog nooit een om vier uur weze hale. Dat ken je voor je fatsoen niet doen.

Marre. Stakkers! Stakkers! Heb je dan nooit ’n extraatje?

Koosje. Jawel, jawel, de male.

Bloeimaand.    3