Bloeimaand

22

Pietje [hem het boek uit de hand trekkend). Dat zei je late, hè! Zoo sart-ie nou de heele dag. Ga jij dr op zitte, Marre. Zoo. As je weet hoe ’t afloopt, is de aardigheid ’r af. Ik ben is geabonneerd geweest op n reman, waarvan je elke week ’n aflevering kreeg. Och, och, daar heb ’k honderd weke bij zitte gloeie. Och, och, wat was dat naar!

Evert. Da’s dan zeker in de tijd geweest, da-je telkes ’t ete heb late anbrande, en da-we om de week stijve aarpels krege. Geef me nog ’n kommetje. Stil is! Hoor ’k de deur dichtslaan?

Pietje. Nee, da’s de tuindeur die toetrekt.

Marre. Dan smore we heelemaal [staat op, af door linksche deur).

Evert. Hoe laat mot je binne zijn, Koosie?

Koosje. Wat zeit u?

Evert. Hoe laat je binne mot zijn?

Koosje. Om acht uur, om ^cht uur. Cornelis komt me ophale (de electrische schel gaat twee maal over).

Evert (roepend). Marre! Marre!

Pietje. Ze zei in de tuin zijn.