Bloeimaand

H9

Cornelis. Machtig, machtig! Ik ken nog geen oog van ’r afhoue, Koosie — zooas de meid in V zondagsche bulle d’r as een van de regentesse uitziet.

Marre. Ja, hè, hahaha!

Koosje. Zachies. D’r legge dr verder te slape.

Marre. ’k Begrijp, groomoe, da-je nijdig ben, da-je leelijk heb legge te kroppe, omda’k maande en maande onder de grond heb gezete — daar vertel *k je wel is de reden van — as we met z’n tweetjes zijn.

Cornelis. Dan zei ik maar weggaan.

Marre. Blijf maar, blijf maar! 'k Heb geen haast, ’k Kom terug. En as 't ’n beetje wil, haal ’k groomoe ’r hier uit.

Koosje.    'r Hier    uit?    Hóé hier ’r uit?

Marre.    ’k    Ga    verhuize — ’k krijg *n boven

woning in ’t Sarphatipark — en toe ’k die gistere huurde    —    toe    dacht ’k zoo ineene    —

toe viel    me    in,    dat    ’t zijkamertje voor an    de

straat voor jou zou zijn in te richte. Uitzicht op ’t Park — dan ken je de heele dag zitte koeke-loere en vliegies vange. Daar lach-ie bij?

Koosje. ’k Lach niet — van October af hei-’k je niet gezien, ’t Is nou Mei.