Bloeimaand

109

Zaalmoeder {naar V kastje bukkend). Hei-je geen suiker meer?

Leuntje (klagelijk-huilend). Weet *k niet, weet ’k niet!

Zaalmoeder. Drink ’t dan zoo. (houdt de kom aan haar lippen) Is ^ft goed?

Leuntje (moe terugleunend). As me dochter Johanna, die dood is — en me zoon Henk, die dood is — as die me zóó is konne zien____

Zaalmoeder. Dat hebbe we alweer gehad.

Betje. Ik weet wat ^yr van streek heit gebracht!

Zaalmoeder. Wat dan?

Betje. Dat Alida eergistere naast *r gekist is Telkes die kiste op de zaal, da’s ’n lam gezicht. Ze möste hier niet met kiste komme. Nee, nee.

Zaalmoeder. Kies niet! Groot verschil of je ze in ’n laken of in ’n kist ziet wegbrenge. ’k Mot wat ’n geduld met jullie hebbe (af). (Leuntje kreunt een paar maal. Aagje komt uit V bed₎ duwt er met ’n doek de glasscherven onder).

Fietje (lezend). D’r is nou al anvoer van jonge postelein, spinasie en worteltjes.... Hè, jonge worteltjes met zoutevisch, daar gaf ’k ’n dag van