18
Nummer 215. Merci, merci, ’k neem ’r ’n kistje van mee naar Parijs — smokkel 't mee, hahaha! — niéuwe misdaad, recidivist, hahaha! — Parijs! Deville lumière — de ville van de vrouwtjes — gallette — pognon — hahaha! (Af).
VIERDE VREUGDE.
Directeur, Bewaarder, Dochter, Nummer 113.
Directeur (met folianten in de hand bij de linker-deur). ... Wiè voor één honderd en dertien ? (een paar stemmen in de wachtkamer: ,,Honderd-dertien /.... „Honderd-dertien, voor jou!” ,f Honderd-dertien!’’) ...Kalm, kalm — ’t hoeft niet in koor... (Een stem: „Ze is doofstom, meneer...”) ...Kom ’r in (luider sprekend). Honderd-dertien ?
De Dochter (scherp naar zijn lippen kijkend — knikt).
Directeur (eenigszins met gebaren) ... Is u de dochter? (zij knikt). ...Kon je moèder niet? (Zijbegint te huilen). ...Nou, nou, nou!... Is moeder ziek? (ze neemt een potlood uit haar taschje, schrijft eenige woorden in een zakboek, overreikt hem dat). ... Zoo. — In ’t gasthuis? — Erg? (zij schrijft het antwoord). ...Bericht gekregen, dat ze èlk oogenblik bezoek mag ontvangen... Jammer. Jammer... Nou ga zoolang terug in de wachtkamer tot ik roep (schelt — tot den Bewaarder): Eén honderd dertien. Nee, niet hier blijven, juffrouw (luider). Daar wachten. Dè,èr (zij schrijft). Of ik ’t ’m van je moeder wil zeggen? Goed. Goed...
Nummer 113 (gezet manneke, mager-scherp van gelaat, zwart haar, aan de slapen grijzend — gebogen schouders). Neem me niet kwalijk, meneer, da’k me pen achter me oor heb gehouen... (scharrelt er onhandig mee). ... ’k Ben ’r doorheen.
Directeur. Door wat?
Nummer 113 (aldoor schuw — den Directeur niet aankijkend) ... Door ’t copiëeren ...