De wijze kater

HEIJERMANS

je als een idioot de blaadjes van een koriander gaan tellen, om te zien, of ze je mocht.

JONATHAN Dat is niet waar!

KATER Heb je me niet, toen je nog niet kon vermoeden, dat ik hier op 't oogenblik zoo over je zou zitten, duidelijk gezegd: „het is te laat, Hans'*....?

JONATHAN (glimlachend) Ik zal voortaan voorzichtiger zijn____

KATER Trouw haar. Dat is de natuur.

JONATHAN Ik kan niet, Hans!

KATER Waarom niet, Jonathan?

JONATHAN Omdat ik geen rooien duit heb.

KATER Dat is onnatuur. Heeft een van de kraaienslam-pampers, die d’r nest zoo hoog bouwen, dat je er met goed fatsoen niet bij kan, ééi rooien duit? Heeft een van ons rooie duiten? Heb ik geen dozijnen en dozijnen jongen, zonder rooien duit. Er staat geschreven, Jonathan, gaat en vermenigvuldigt je, maar jullie vermenigvuldigt eerst en gaat dan zonder je te vermenigvuldigen. Schaam je. En schaam je dubbel, omdat als je den weg van de natuur gevolgd was door haar een kus te geven — ik weet niet wat dat kussen voor onsmakelijk vermaak is, maar jullie schijnt er dol op te zijn — als je haar een kus had gegeven, zou ik nu zeker een kommetje melk slobberen en geen poes-wat-heb-je-een-mooie-j ongen voor de domineesche hoeven te spelen.

JONATHAN Jij redeneert makkelijk....

KATER Ik redeneer verstandig....

JONATHAN Goed, verstandig. Maar als ik een beeld van een meisje met eerlijke bedoelingen omhels, bega ik een misdaad als ik dat doe met een halven stoel en een stel kapotte schoenen!

KATER Hou je van haar?

JONATHAN Hans, als een____

KATER.... Ja, ik zie het al. We kijken allemaal op dezelfde manier in de natuur, als we verkikkerd zijn.... Dus met een halven stoel en kapotte schoenen is het een misdaad?

JONATHAN (zuchtend) Ja, Hans.

KATER Ben het niet met je eens, Jonathan; ik zou het een misdaad vinden, als je haar omhelsde met een

19