De wijze kater

HEIJERMANS

ZEVENDE TOONEEL DE VORIGEN ARTHUR

ARTHUR Majesteit  (bij de algemeene aandachtige

luistering naar het verhaal van den Kater, blijft hij ongezien in de achter-deuropening toehooren).

KATER.... Dat valsche loeder, dat tegen iedereen kefte en an alle broekspijpen hing, had an mij, Sire, 'n bijzondere puist gezien. Ik kon me niet wenden of kee-ren, of hij zat me na. En als hij blafte, blaften al de andere smerige honden mee. Dat werkt zoo op mijn zenuwen, dat ik er niet rustig bij blijven kan!

KONING Merkwaardig, Precies mijn geval....

KATER Honden zijn altijd 't ongeluk van mijn familie geweest. En die verdomde fox.... Als ik 'm zag, ging ik de hoogte in. Daar hebben ze geen vat op je, want op de lange baan leg je ’t tegen de slampampers af!....

KONING 'n Mep met ’n stok of ¹n steen naar d^fr bast, en 'n fox gaat ’r jankend vandoor!

KATER Ik heb 'm beter getrakteerd. Op 'n dag liep-ie met 'n muilkorf en 'n belastingpenning an z'n halsband. ... ’t Stumperig kuiken kwispelstaartte, Sire — kwispelstaartte as een van de heeren hier, as Uw Majesteit in goed of belabberd humeur binnenkomt..

KONING Hahaha!.... (slaat Hofmaarschalk genoegelijk op de knie). ... Hoor je Maarschalk? Heb jij 'n muilkorf, Maarschalk?

HOFMAARS.... In overdrachtelijke en zeer aangename beteekenis: ja, Sire, hahaha! (de anderen lachen mede).

KATER.... Mijn gemuilkorfde fox — ‘t uilskuiken! — vergat zijn muilkorf....

HOFMAARS.... Hoe is ‘t mogelijk!

KATER.... Zeg dat niet — hij droeg ’t ding pas — als je *t lang draagt, zooals jij en anderen, maak je jezelf wijs, dat je zonder korf en zonder penning geboren ben____

KONING Ho! Ho! Ho!.... Nou sla je door, Angorensis!

KATER.... Mijn fox vergat zijn muilkorf en kreeg zoo op zijn falie, zoo gloeiend op zijn bast, dat-ie 't open

107