Glück auf!

82

met ’n schreeuw overeind). ... Jezus echter beval den boozen geest en sprak: „Verstom en ga uit dezen menschl” Nu wierp de onreine geest den mensch op den grond...

H a d w i g. (terwijl Wiener en Schulz verschrikt opzitten). Wat mot dat, jongen...? Scheelt ’tje hier? Bè-je wel wys met je verdomde streken!

Schulz. Wat was dat ? Wie schreeuwt ’r zoo ? (Rudolf bedoelend). Was hy dat?

S p i e s s. Nee, ik.

Wiener. Wel gedorie, daar hè-’k kippevel van gekregen, 'k Dacht werachtig da-me bruid me by me kladden had! Gun jy iemand z’n kwartier niet, stekelkop ?

Schulz (bij de waterkraan, terwijl Rudolf de hellende tree opklautert en links om de glooiing verdwijnt). Dat flik je niemeer, Spiess! Bij zoo’n hette as vandaag — ’t lykt of de grond in brand staat — (droogt zich ’t naakte bovenlijf) ... is ’t niet te harden!    (Zei

z’n mond aan de kraan, smakt vruchteloos). Verroest! Da’s om ’r de boel by neer te smyten!

Hadwig (terwijl Spiess bij z’n wagen is gaan zitten). Was niet zonder drinkkan van huis gegaan, jongen!

Schulz. ’t Zit ’m niet in de drinkkan — zóó lang zyn we nog niet hier — ’t zit ’m in ’n gloeiwarmte da-me asem terugslaat... ⁷t Is al z’n leven dik over de acht en twintig... Meer as zes uur doen we ’t niet!

Hadwig. Hè-jy ’n thermometer, heethoofd?

Wiener. Heethoofd, hahaha! Heethoofd! Kè-jy d’r hier ’n kouhoofd op na houen, Hadwig! (Reikt Schulz z’n kan). Ik zweet zoo da-je op me boddie kuikens ken broeien!

Schulz (die ⁹n slok heeft genomen). Da’s geen koffie!

Wiener (lachend). Nee, da’s langena geen koffie! Je hoeft ’r niet zoo’n gezicht bij te trekken, of je in ’n zieke aardappel byt, Fritz!

Schulz. Dat doe ’k ook niet, maar...

Hadwig. Jenever?

Schulz (de kan teruggevend). Ja, foezel.