Glück auf!

Ö

Wied. Heusch, papa, langer durf ’k niet uit te breken, ’k Breng u tot de „Eenhoorn” en eclipseer...

Baumgarten. (totklerk). Dwaasheid! Meneer is ’rover ’n uur! En avant! (Tot de heeren, die op de plaats voor de vensters wachten). Ja, ja, we zijn ’r! (Afmet Wied).

TWEEDE TOONEEL Heil, Anne, later Mathieu.

Heil (treedt door de gang naast de plaats met 'n emmer kolen binnen, vult de kachel).

Anne (door linkerdeur met een bak papieren, legt die op ’t bureau, neemt uit de onderste schuifla een bundel bloemen, steekt ze in een vaas, let eerst nu Heil op, schrikt). Goeien morgen, Heil. (Hij knikt stug, ketst met geraas het deksel dicht). Morgen Heil. (Hij, veegt zonder te antwobrden het kolengruis onder de kachel). Foei, foei, wat ’n damp! Als je daar weggaat, Heil, laat de deur dan even anstaan, wil je?... Ik bedoel dié deur! (Zonder te antwoorden gaat hij door linkerdeur heen). O, dat ’s erg lief, hahaha! (Zij ontsluit de schrijfmachine, tikt, zegt den tekst van den brief:) ... In antwoord op uw letteren van den 21sten December, en in bevestiging van onzen aangeteekenden brief van den 17den dezer — dezer — dééééézer. ..

Mathieu (door linkerdeur, is achter haar gaan staan). Dat ’s tweemaal „dezer” te veel, ideaal! (Zij schrikt, lacht). Correspondeer je tegenwoordig hiér, speciaal hiér?

Anne. Nee, meneer.

Mathieu. Nee meneer ? Ja, meneer! ’t Heer, ’t heer! Jawel! Jawel! Enfin, enfin — ik zal de laatste zijn, om den bijbelschen steen te hanteeren... (Vrijpostig) „... aangeteekende brief van den tienden dezer, sluiten wij hierbij contract voor de levering van dertig waggons per maand...” Mis! Je tikt waggons met twéé a’s.

Anne ... Omdat u me zoo op m’n handen kijkt.

Mathieu. Wor je daar nerveus bij? ’k Dacht datje daar minstens tegen kon! (Legt z'n hand op haar schouder).

Glück Auf.    2