De Machien

103

Arie. *t Is beroerd — machtig beroerd — Maar as u ’t nog is 'n poosie probeerde...

De patroon. Dat gaat niet. Dat heb ’k je uitgelegd. Morgen beginnen ze an ’t metselwerk voor de ketel...

Arie. ... Mórgen ?

De patroon. Morgen — en as de machines tijdig afkomen, draaien we over zes weken .., Tien duizend gulden in zeven, acht maanden... As ’k failliet ga is alles gedaan... DY is niks an te verhelpen... Ik moet met me tijd mee... We zitten in ’n trekschuit, ’n Trekschuit legt ’t af tegen ’n stoomboot...

Arie. ’n Machien... dat ken — dat ken nóóit goed gaan. Wat de handen doen verstaat ’n machien niet... As de ouwe patroon ’t kon hooren, draaide-die zich om in z’n graf.

De patroon. Jawel — jawel. Gekkepraat. Dat weten we nou wel! Wat drommel, we praten zakelijk. Met sentimentaliteiten vul je je maag niet. (Werpt een raam half-open. Regelmatig stoomgesnork weerklinkt). Hoor je dat? Daar staat jullie, mijn vijand. Die neemt ’t tegen honderd op. (Sluit het raam). Kort en bondig, mannen, ’t besluit is genomen, ’k Waarschuw je