De groote vlucht

118

Hildebrand. Juist 1 Daar is ’t om te doen !...

Lasso.... Jij ben de éérste — onthou dat voor je verder leven, meneer Ossip — die vanavond geïllumineerd heeft! Pak an me kaarsen ! . ..

Ossip. Even mijn stoel verzetten, meneer. Dank u, meneer Lasso. Maar als ’t licht hier gezien wordt.. . .

Ida (haar kaarsen overreikend). . .. ’r Is ’n Proclamatie aangeplakt, ezel! Iedereen mag vliegen, ezel! De prins heeft vandaag zelf ’t voorbeeld gegeven, ezel! En vader heeft twee lintjes gekregen, ezel! . . . Nou, druip zoo niet!

Ossip (is gebluft op de stoelleuning gaan zitten). Nee! Nee! U houdt me allemaal voor den gek.... (glimlachend). Nee, ik vlieg er niet op in. . . .

Hildebrand. Hij vliegt ’r niet op in, hahaha ! Vlieg ’r dan op uit, om je te overtuigen!

Ossip. Dus ’t mag?

Lasso. Dat hoor je toch!

Ossip. Jammer — ik vond ’t veel prettiger, toen ’t niét mocht.. . . Enfin. . .. (zet de laatste kaarsen neer). . . . Terug ga ik beslist niet meer. . . .

Ida (een tafelkleed uit de wasch trekkend). Ik dek!