De groote vlucht

111

I d a. Ik?... Hahalia, ik?

Ossip. Vooral jij — want na zoo’n schrik toch te gaan vliegen. . . .

I d a.... Toen was de machine zóó verbeterd 1

Ossip.... Jawel, maar dat wist je eerst achteraf, niet?... Je had toch ook voor je leven ongelukkig kunnen worden!

I d a. Had ’k ’r graag voor over gehad! ... Vader zei altijd: als ’t lukt, kind — worden we allemaal, allemaal vrij — zoo vrij als de vogels... . Dat heb je toch aan jezelf gemerkt? ...

Ossip.... Dat heb ’k. ... Er kan me niemand wat doen. . . . Als ik voor drie maanden, toen ik nog zoo hopeloos verliefd was, had kunnen vliegen, had ik dat beeldje geschaakt — en we hadden — wat ’n nieuw idee, hè? —’n nestje in de boomen gebouwd ... in de bóómen. .. .

I d a. Ja, wat echt, hè?... Met z’n tweetjes in ’t groen....

Ossip.... Je hééle leven wittebroodsweken....

I d a. ... Maar de spinnekoppen.. .. Daar griezel ’k van.... Ben jij daar ook bang voor?

Ossip. Nee. Die rook je weg uit ’t nest.... Ja, dat moet ’n droom zijn (een stilte). Jammer,