34
Nansen. ’k Maak je me compliment over je logica,,
De koster. Me twee jonges hebben nou al zoo lang as dat an de gang is — op de grond gelegen — en op de grond in dat nattige weer is 91 nie alles.
Nansen. Daar had ’k eerder an kunnen denken. Dan sta ik ’r op, Langebier, dat ’t geen uur langer blijft.
De koster. Da’s best. Da’s best. Maar waar mot u dan ? ... .
Nansen. Wat je jongens twaalf dagen hebben volgehouen — ’k beloof je, ’k zal ze bedenken! — kan ik ook nog wel 9n dag of vier.
De koster. As ’t enkel voor ü was, zou 9r geen woord van me lippe komme — dat ken u pro-beere as u is ziek leit....
Nansen. Nou wor je tè hartelijk.
De koster Maar mijn jonges op de grond
voor ’t eerste 't beste vrouwmensch, dat, dat....
Nansen.... Geen bijzonderheden, asjeblief! ’k Weet alles.
De koster. As u alles weet wat 9r in de papiere staat....