Allerzielen

n5

Bronk (bitter). Ze is V nog!

Nansen. Niet waar!

Bronk. Met ’r kind! Nieuw schandaal! Nieuwe opspraak!

Nansen. Waarom is dat dan zoo?

Bronk. Ze wil ’t niet laten begraven.

Nansen. Geloof ’k niet!

Bronk. Vraag ’t den koster — den dokter — de zuster!

Nansen. Daar moet ze ’n reden voor hebben — dan is die vrouw gek van verdriet — gister heeft ze gebeden, gelaten, den heelen dag. Gister wist ze dat 't vandaag zou gebeuren. Spreek met V, Bronk.

Bronk. Nee.

Nansen. Dat is toch je roeping.

Bronk. 7>è spreek niet met afvalligen, die m’n kleed niet erkennen.

Nansen. Ik kan ’t toch moeilijk doen — na de schorsing.

Bronk (ongeduldig op en neer loopend — een stilte). Nansen — Nansen — ik kan nog m’n ver