113
De koster. De veldwachter heit d’r zich alleen mee te bemoeie as ’t langer as vijf dage duurt.
Bronk. En ik zeg — on middellij k!
De koster. As u maar zeit hóé!
Bronk. Da’s jouw zaak. ’t Is hier óns huis. Niet ’t huis van ’n deerne. Gaat 9t niet met geweld dan met list.
Dr. Geert. Meneer de pastoor: geen van twee is noodig.
De koster. Ik zou door ’t raam kenne klimme — as zij d’r nie is.
Bronk. Hoe je ’t doet, is me onverschillig — als 9t maar gebeurt en zonder uitstel, ’t Rijtuig komt om tien uur. Ik wil rust, rust in de parochie, eindelijk rust voor beter belangen dan die van één gezonkene.
De koster. Ik zal zien, meneer de pastoor — ik zal zien — (bij de deur). D’r is daar ’n koppel patrijzen voor u gebracht van vrouw Jansen.
Bronk. Goed. Goed. (De koster af).
Dr. Geert, ’t Is mijn tijd. Goeien morgen, eerwaarde.
Bronk. Goeien morgen. — Geen rancune, dokter ?
Allerzielen. 8