112
Bronk. Zachte middelen, dokter, zijn niet van mijn gading — niet in ’n zaak die offers geëischt heeft.
Achtste Tooneel.
Vorigen. De koster.
Bronk. Waar blijft u zoo lang.
koster. ’k Hei de bagage na de vrachtrijer gebracht.
Bronk. Had dat méér haast dan 9t andere? Ik houd niet van handelen op eigen gezag koster.
De koster. Ik zie geen kans.
Bronk (ongeduldig). Wat? Wat? Wat?
De koster. Da’s mijn te machtig.
Bronk. Ik heb je gezegd vóór de vroegmis!
De koster. ’k Ken toch nie met ’n vrouw gaan vèchte.
Bronk. Dan haal je den veldwachter.
Zte koster. Ken niet.
Bronk (ongeduldig). Ik vraag niet of ’t kan — ’t moet!