104
vroeger jare de karwei op z’n nek hieuw? (hij wacht) Ik ook nie.
Van Dalen. Hol nie zoo vort, koster, ’k Wou wete hóé laat ’t kind begrave wordt — voor de papiere — en om de veldwachter te waarschouwe — anders geeft *t weer mot. Da’s vast.
De koster. Jij vraagt meer as ik verantwoorde ken. Ze wil nie.
Van Dalen. Wie wil nie?
De koster. Zij.
Van Dalen. Wat wil ze nie?
De koster. Ze wil nie dat ?t begrave wordt. ’kWas ’r vanmorrege om zeven uur om. Geen kans. En om negen uur weer. Nee. Nou wacht ’k ’n boodschap. ’t Graffie is gestoke.
Van Dalen. Wie hou jij nou voor de gek, koster? Ze hèit niks te wille. De wet zeit duidelijk: geen begraving geschiedt later as de vijfde dag na ’t overlije.
De koster. Dan hei-je nog tijd — ’t is vandaag pas de derde.
Van Dalen. En d’r is anvraag gedaan voor vanmorge!