Sien. Jou dan toch niet, rooie sproetekop!... ’k Hei je nog straks ’n lik motte geve....
Bakker (bulderend, van ’t lachen). Hahaha! Hahaha! As ’k op je stoep loop te fluite, kom-ie toch as de hondjes! Hahaha! As ’k maar fluit (tracht in z’n lachen te fluiten). As ’k maar fluit____
Jan. Ga van de trap af, bakker — d’r ken niemand deur____
Bakker. Nooit van z’n leven.
Jan (tot de zwaan). Zal ’k ’m de rooie geve?
De Zwaan. Die groote rooie an de meeldief voor meel
met krijt ? (de bakker werpt z’n slof, die op het
bed terecht komt). Mot ’k je ’n tand met soldeer uit je bek slaan?...
Bakker. Spuug jij ’n ander op z’n vessie! Met de mensche hè-k genoeg last! As de beeste nou ook nog beginne — waar of niet, goudvisschies? — ken ’k de blinde voor de rame hange (sarrend). Vier-vijf-en-negetig... Vier-vijf-en-negetig... Vijf gulden min vijf kopere cente____
Jan. Zal !k ’m de rooie van naast de melkweg?
De Zwaan. Van naast de melkweg?... Toe maar!... In elleke pint melk giet-ie d’r tien water... Ik bemoei me dr niet mee... As je d’r zoo mee omspringt — een an de smeris — een voor zole en achterlappe — hou je geen kiezelsteen over____
Jan. Wat mot ’k dan?
78