Veldwachter (de ster gretig grijpend). Potverdikkie... Potverdikkie (wrijft haar op met z'n mouw). Of d’r ’n dievelantaren in zit (verwoed tot een aantal grijp-lustige handen van de menigte). Blijf d’r af met je poote, tuig, schorum!... Mok me lat gebruik tl (tot de zwaan). Daar zou je ’n moord voor doen — da’s om bij te griene — ’t water loopt ’r van uit je ooge (tot de weer grijpende handen). Poote thuis! ’k Waarschouw je! Pas op, juffrouw: gister hè-’k je pas bekeurd voor je kleeje kloppe na bezette tijd... En jij ook: jij staat onder toezicht da-je je man het wille vergeve... En jij: bè-je alweer zat? Mok je as 'n meelzak meeslepe, beroerde hondemepper! D’r af met je kromme vingers! (hij slaat de hand aan ’t gevest van z’n sabel — zij wijken grommend achteruit). Nee Jan, jij hoeft niet bang te weze — jij krijgt me endje sigaar. Neem an — je ken ’m rooke — ’t is d’r een met ’n bandje van de mejoor....
Jan. Hij ’s nog zoo nat____
Veldwachter. Dan droog-ie ’m an je kiel (bevestigt de ster op z’n helm). Potverdikkie! As me kamme-rade nou niet voor me anslaan (zet de helm op). Hoe doet-ie?
De Zwaan. Of-ie zoo van ’n heilige-prent vort ben geloope____
Veldwachter (tot de handen). Voor ’t laatst hoor! Deurloope! Deurloope! (trekt z’n sabel). Achteruit, potverdikkie!... Achteruit as ik ’n ster op me kop heb! (tot de zwaan). Hou jij me hengst is vast, dan
70