Veldwacher. Jóu wordt niks gevraagd — maak da-je oprukt!... Jij hoort in je vijver....
De Zwaan. Hahaha! Ik lach me de bult van de schoenfrik. De mensche staan na je leere zitwerk te kijke! (met z'n snavel den rug van den veldwachter rakend). Je lijkt ’n fuik, hahaha!
Agent. Mot 'k verbaal opmake ?...
De Zwaan. Water en brood lust ik graag!
Agent. Niet zoo dringe, mensche!... Je douwt me ’t raam door!... Haal jij je zakke is leeg!
Jan. Eén mag-ie d’r kijke, wat zwaan?... Die hou ’k zoo tusschen me vingers.... Da’s ’n witte, (de witte ster doorlicht z’n handen.) Daar kè-je de halleve gracht voor koope, hè zwaan?... Da’s ’n kanjer van ’n steen, haast as n kei zoo zwaar....
Veldwachter (zacht-gebluft). Geef is op — laat is voele....
Jan. An me kouwe zool!
Veldwachter Je krijgt ’m werom, Jan!
Jan. Nee hoor!... Ik hou ’m vast (dichter op den veldwachter toegaand, belicht hij diens gelaat met de wit-lichtende ster). Hü!... Daar zet je ooge bij, hè?...
Veldwachter (zacht). Da’s ’n wonder! Da’s ’n wonder... Zóo groot het de koningin ze niet— ’k Wor d’r blind van — da’s machtig Hè-je ’r meer zoo?...
5 65