Jan (vaag). As z’n vrouw ’m maar niet op z’n tabberd komt, hè?... Wat ’n slabek ze tegen ’m opzet, hè... Puf, puf, ’n hette, wat?
Zeventiende Tooneel.
De vorigen, Thijs.
Thijs. Mo’k me nek breke — draai de lamp op....
Bet. Susch ... Suscht... hij ’s niks goed. Zoo is-ie nog niet geweest. Ga de dokter waarschouwe.
Thijs. Nee. Loopt wel los. Verdomd! (smijt den takel neer). Gesloten — niemand thuis — na ’t vuurwerk (trekt z’n jas uit):
Bet. Wat doe je?
Thijs (norsch). Wat ’k doe ? ... In bed kruipe----
Bet. Zoo vroeg?
Thijs. Wi-jij gaan porre?...
Bet. En Si en ?
Thijs. Na de bakker — en weet ik ’t!...
Bet. Laat je die----
Thijs. Mier me niet an me kop!... ’k Zou me kenne
verdoen ’k Ben de boel zat! (tot Jan, die zacht
kreunt). Hou op met je geklaag — de heele dag voer je ’t hoogste woord — geef me ’s nachs rust — (klopt tegen de wand). Blijf je nog lang op dat ding
50