Bet (wild). As je dat nog is zeit, laa’k je alleen legge! Ze komme je niet hale. En over ’n maand ben je beter. Al was ’t alleen voor mijn, omda’k van jóti zooveel hou. (heftig). Wat zoek je nou in Jezis-naam — je maakt me bang, kind!...
Jan. Hij staat ’r nog... Laat ’m dan uitrukke, die lamme smeris!...
Bet. D’r staat niemand ...
Jan. Daar! Daar!
Bet. Da’s de kaars van Jacob, domme jongen, (blaast haar uit). Gezien?
Jan (kreunend), ’k Hé weer zoo’n verroeste pijn — die klabak het me zoo an ’t schrikke gemaakt... (weent langaangehouden klagend). Ooooooo!...
Bet. Zei wel overgaan ... Je mot niet zoo kleinzeerig weze. Het Jacob gehuild, toen-ie ’n ijzersplinter in z’n oog had? Nee ommers? (troostend de bloemen op den stoel zettend). Daar heb-ie je blomme weer... Wi-je nog is ruike?
Jan. Nee, nee____
Bet. En je oranjestrikkie is op ’t bed gevalle... Anspelde ? ...
Jan. Nee, nee....
Bet. As je pijn het, mot je an andere dinge denke —
dan gaat ’t vanzellef voorbij Weet je wie die
heer met de steek was, die met z’n hand zoo tegen
48