Aaltje. Dan mot je toch ommers ’n paar uur wachte, kind — eer-ie uit de kroeg komt____
Lammersen. ’k Zal d’r niet een, pakke, Jan — enkel om jou te pleziere — ik op de harmonica en me vrouw op d’r poot — daar ken je van smulle!
(op de trap) Blijf-ie nog ’n getuigschrift van
me geve, patroon ?... Ze watertandt om me doopceel te lichte, hahaha!... Die Adam — in ’t Par-redijs — wat ’n verhale!... Hoe het-ie haar niet gekend, hahaha!... Wasch en Strijk-inrichting voor vijgeblaadjes, hahaha!... Mot ’k de meide over-vertelle — late de ijzers koud worde van ’t lache hahaha! Hahaha! Hahaha! (af.)
Aaltje (tot Sien). God, god — stik ’r niet in!
Si en (nalachend). Ken ik ’t hellepe!... ’k Ben blij as ’k is lache mag, hahaha!
Aaltje. Help jij an cente om de meide Zaterdag te betale? Overal terugkomme — kijk me berg pa-pieretjes is! Blare loop-ie je an je poote om ’t waschgeld los te wurme — en as je in ’t onfat-soendelijke begint, neme ze ’n ander. Hèm is dat glad z’n zorreg. Mijn breekt ’t angstzweet uit! Me longe piepe van dé bezetting — de meide verniele de fijnste overhemde — gister nog zoo’n gat in ’n borst geschroeid — wie mot dat vergoeie? — en
geen rooie duit voor stijfsel en zeep Die kerel
het makkelijk lache (achter het beschot klinkt
gegier en gescheeuw). Hoor! As ’k me geen beene maak, stele ze weer me tijd! Hoor ’m bezig — je zou ’m ... (af).
28