Uitkomst

jammer zoo niet — mijn me zorreg om op de grond te slape____

Thijs. En mijn ook. Ik heb in geen weke ’n oog toe gedaan. Zoo as ’k leg, mot ’k prakkezeere — nee ik geen koffie — dan zie ’k heelemaal geen kans ...

Lammersen (slurpend)... Voor wat?

Thijs. As ’k koffie drink ken ’k geen seconde slape...

Lammersen. Hahaha! — Da’s bij mijn ’t omgekeerde

— as ik slaap ken ’k geen koffie drinke, hahaha!

Bet (lachend). Daarin ben jij de eenige niet!

Lammersen. Dat zit nog! Aal — merk je hoe stil de muize hiernaast benne nou de poes op de loer leit?

— Aal ken van alles as ze slaapt — tege mijn gaat ze hardop tekeer in d’r dróóme, hahaha! — en ik zelf pruim van gewoonte de heele nacht door... Mot je ?

Thijs. Nee.

Jacob (uit de toegestoken doos ’n pruim nemend). Dankie (hamert een nagel in ’n schaar).

Jan. Laat-ie ophoue, moeder — ’t dreunt zoo door me harsens____

Bet. Of-ie niet ken ophoue, Jacob?

Jacob, ’k Ken ze toch niet zoo aflevere! Stop je vingers in je oore, jó — drie tikke en ze benne d’r... Hou is vast, vader.

22