zijn, as d’r tweehonderd gelijk de koningin wille zien ... ?
Thijs, ’t Is goeie! (gaat bij Jacob aan ’t werktafeltje zitten)... ’t Is goeie — maar de weerlicht zal je hale, as d’r mot van komt... De koningin zien rijje — de koningin zien rijje — As ze je niet an de dijk zette, houe ze ’n dag loon in! (wrokkig)... of we daarmee kenne smijte...
Sien. Of ik ’t helpe ken, dat niemand anders verdient! Laat me niet alleen sappele!...
Thijs, ’t Is goeie.
Sien. Alles vreet ’r van mee ...
Thijs (dreigend-van-stem). Ik zeg dat ’t goeie is!
Sien (Jacob bedoelend). Toe hij de kast in most, het-ie niet zooveel motte hoore as ik — om ’t minste geringste ...
Thijs. Is ’t gedaan? Toe hij...
Jacob. Geef ’r geen asem...
Sien (de gestopte kous aantrekkend, den voet op den matten stoel). Nou mot diè ’n duit in ’t zakkie doen
(nijdiger). Geef ’r geen asem ... Da’s ook ’t eenige
wat ’r te geven valt (bij den buurman opjoeling van vrouwen-gelach)... Die lache teminste ... Die hebbe lol in d’r leven ... Hier knies je je dood ... Niet één van de meide op de febriek het zoo’n zuur bestaan ... (de potkachel porrend). Ken mijn ’t schele!..
8