Vuurvlindertje

z'n eentje, met Koert en met Jo, as-die 'r lust in had, ontvangen. Maar moeder, die zich gewassen had, en boven 'n gestommel inzette, of 'r pakkisten uitgelajen Werden, wrokte na 'n poos, terwijl ze nog an tafel zaten te dampen, en Leent je 'r ingedoopte korsten door de suikerpot slierde, de broeiend-warme kamer in. Ze had rood-behuilde ogen en 'n vreemd-rooie neus -— ze lette onmiddellijk al de dingen, waartegen ze dagelijks foeterde, tussen 'r mee-priemende wimpers op ■—-natte koffiekringen op ’t Zondags-schoon tafelkleed, asmodder onder de kommen, klodders naast Leentje 'r bord, en 'n niet te tellen afgebrande lucifers op de kachelplaat, of 'r niet twee asbakken op de schoorsteen stonden. En natuurlijk hadden ze met vuile appelstroopmessen in 't driekwart lege botervlootje huis gehouen, en zat de suikerpot vol bruine kwakken van de lepels, waarmee iedereen zich raak had bediend. *t Vinnig geruim van de reus-vrouw, die zichzelf enkel 'n kom koffie zonder suiker, en met haast uitsluitend dik, omdat zij 't onderste uit de kan kreeg, inschonk, sloeg 't kamertje met 'n ont-redderd-benauwende stilte. Alles zweeg en keek. Kobus, ineens sullig van onbeholpenheid, mepte met z'n zakdoek de kluitjes as en zwart-gebrande tabak, rondom z'n stoelpoten naar de kachel ; Koert knipoogde tegen Leentje, die haast in de besuikerde korsten stikte, en terwijl probeerde 'r licht-spranklende suikersnor met 'n zo lang mogelijk eindje tong, weg te bikken ■— Jo, die beverig-onhandig z'n brandend mondstukje, dat eindeloos bleef smeulen, op de velletjes der boterhammenworst trachtte te doven, bleef 'r op drukken, of-ie

7¹