52
Lotte (hem knuffelend). Ik hou zoo krankzinnig veel van je.
Peter. Ja, dat merk ’k — ik sterf van honger en nog niet eens koffie gezet. Versche bokking? — Lot, ik rammel! — Zeg ’t is mis.
Lotte. Heb je niks gekregen?
Peter. Geen cent. Prins was op reis. — Bakels had al twee dagen lang hondenkaak gegeten. — Simons vroeg me zelf ’n riks vóór ’k ’n woord gezegd had.
Lotte. (luchtig) Wel nou vent, dan breng ’k strakkies me horloge weg. (zij schelt)
Peter. Geen sprake van — dan weten we héélemaal niet meer hoe laat ’t is....
Lotte (angstig). Zie je, ’t érgste is ’t boekje..*
Peter. Ja — dat verdomde boekje.
ZEVENDE TOONEEL.
Peter. Lotte. Engel.
Engel. Het u gescheld?
Lotte. Zou u de koffie willen brengen, mévróuw, terwijl ’k klaarzet.
Engel. Seker mevrouw — in twéé tellen (af),.