Het zevende gebod

45

Lotte. (vinnig) Goddank — ja.

Ant Ricaudet. Verlief! — Over ’n maand laat-ie je sitte. Wat koop je ’r voor? Heb je nog* niet genoeg ondervinding?

Lotte. Méér dan me lief is. Daar dank’k jullie voor. Jou en hem. Ondervinding? (driftig) Hoe durf jij dat zeggen! Als ’k ben wat ik ben, als’kin de modder ben terechtgekomen, dan heb jij me ⁷r in getrapt en jij ’n handje geholpen!...

Ant. Ricaudet Da’s je dank ...

Lotte. Je dank! Wou je dat ’k...? Wié heeft me ’t huis uitgeranseld ? Wie heeft ’n „betrekking” voor me gezocht en gevonden in dat krot, waar je tot ’s nachts drie uur moest bèdiènen — bè-diènen ... (tot Ricaudet) ... bij jouw vriend Nico (even nadenkend) Nico! Hij was straks an de deur. Heb jij ’m gezonden? (driftig) Heb jij m’n adres ...

Ricaudet. lek? — Dan zal ’k hier de dood an smoren — als ik ’m ’r toch niet an smoor...

Lotte. Maar je hoeft 't niet meer te probeeren. ’k Ben me leven beu — me leven van vroeger.

Ant. Ricaudet.... Ja, dat sien we. Je mot niet lache as se ’t seit. Se is nou ’n eens van ’t heilsleger. Halle-lujah! Nou se dichter bij de hemel