Het zevende gebod

23

Moeder Dobbe (tot Dobbe). Peter zegt jegoeien dag.

Dobbe. Dat hoor ’k.

Peter. M’n vriend Bart van Oort.

Dobbe (grommend). De meneer van de achterkamer ?

Bart (verbaasd). Om u te dienen.

Dobbe. Aangenaam.

Bart. Heel erg aangenaam.

Gaaike. Hier staan je toffels, vadertje.

Dobbe. Dank je.

Gaaike. Ik heb ze voor je gewarmd, vadertje.

Dobbe. Dankje is dankje. Geen brieven geweest ?

Moeder Dobbe. Nee. Je komt wel gezellig thuis.

Dobbe. Daar zal ’k me redenen voor hebben.

Gaaike (met een bittertje). Nou — drink dan maar gauw je redenen weg, ouwe heer. Koud geweest op de boot, hè? — Arme stakker ... Je ziet paars ...

Dobbe. Zet maar neer. Nee dring ’t nou niet op (warmt 2ich bij den haard),

De jonge pastoor. Zit ik u in den weg ?

Dobbe. Nee, jongen. Blijf maar zitten, (hard), Hoe laat wou je eten, moeder?