Het zevende gebod

105

En met haar hoeft u geen meelij te hebbe. Niemand heit ’r gezeid ’t pad op te gaan. Morgen neemt ze ’n anderen pol — of twéé andere — of misschien wel drie ... hèhèhèè!

Engel. Suscht!

De juffrouw-van-éen-hoog. Hoe laat — hoe laat is mörrege de begraffenis?

Engel... Tien uur. Eén koes voor meneer achter — en éen voor de broer die pastoor mot weese. Of de vader komt wete se nog niet.

De juffrouw-van-éen-hoog . . . Wéte se nog niet?... Nou dat sou ongehoord sijn.

Engel. Ik seg ook: hij komt. Hij komt natuurlijk. En as-die niét komt — nou dan krijgt-ie ’n brief-ie! Ik mot drié en dertig gulden hebbe . . .

De juffrouw-van-éen-hoog. Hij sal u lief hebbe ! ...

Engel. Laat-ie me niet lief hebbe! As-die maar dokt. En denk u soms dat ’k niks reken voor me beddegoed? De lakes die kenne gewassche worde — maar ’t bed — splinternieuw en énkel witte veeren — en ’n echt paardeharen matras

— wil ü daar nog op slape?

De juffrouw-van-éen-hoog... Ik sou u danke

— nee, waar ’n dooielucht in sit daar blijft-iein sitte.