Het pantser

50

TWEEDE TOONEEL.

Stam. Martha.

Martha. Paatje ...

Stam. Laat me alleen, ’k Vraagje opinie niet!...

Martha. M’n opinie, nee — maar als je nou ’n brief...

Stam ... Hou je mond — hou je mond — en als ’t je niet bevalt...

Martha. Da’s wèl hartelijk (wil heengaan).

Stam... Martha... (aarzlend) Ik bedoelde ’t zoo niet.

Martha. Heb ’k nou één reden gegeven, paatje, om zoo brusk op te treden?

Stam. Jij ben zélf ’n arme bliksem — door ’t geval met de kwajongen — je weet nog niet wat je boven ’t hoofd hangt (de snippers verschoppend) ... Met hèm hebben we ’t volop ondervonden ...

Martha ... Met Maurits ? ...

Stam (knikt norsch) ... Dat was tién jaar ge-lejen ’n publiek schandaal —Nou kan’k’t geluk hebben met je aanstaande. Met de krijgsraad valt niet te gekken — Weet jij wat an die snippers vast zit ?

Martha. Nee, paatje.