Kinderdroom

Joost en Michiel vielen haar bij.

‘Vies? Weet je wat vies is?'

Zwaantje was in haar eergevoel aangetast, maar ze was te moe om toe te geven.

‘Ik zal jullie een verhaal over mijn moeder vertellen. Toen zij van haar vierde in verwachting was, at zij heel graag ui.’

‘Ui is wel lekker', zei Anneke, die graag rauwkost at, voorzichtig.

‘Mijn moeder vond dat ook en als summum van zaligheid heeft zij eens gekookte uien op tafel gezet. Voor ieder twee stuks.’

Joost, Anneke en Michiel keken haar vol walging aan. Met de gedachte dat die glazige bollen binnenkort op Zwaantjes menu zouden verschijnen, aten haar man en stiefstumpers zwijgend hun bord leeg.

Toen de eerste kritieke maanden van de zwangerschap voorbij waren, liet mevrouw' De Vries haar gereserveerde houding varen. Ze begon echt mee te leven. Dat was een nieuw'e ervaring voor Zw'aantje, die ervan w^ras uitgegaan dan dat hun contact voor de rest van hun leven stroef zou verlopen. Hun verstandhouding ging nu echter met sprongen vooruit en toen Zwaantje tijdens een bezoek het verhaal over de uien deed, zag zij haar moeder voor het eerst in tijden glimlachen. Bij een kop thee vroeg zij w^rat haar moeder ervan vond als het kind, w^ran-neer het een jongetje zou zijn, zou w'orden besneden. Mevrouw De Vries dacht rustig na.

‘Ik heb indertijd een andere keuze gemaakt, maar het is jouw kind en als jij denkt dat het goed is, moet je het doen!’

Veel later dan Zw'aantje zich had voorgenomen, stond zij op om naar huis te gaan. Bij het afscheid omhelsden zij elkaar niet alleen maar beleefdheidshalve.

Ruim een w'eek later belde Hannie de Vries haar dochter.

96