Mijne moeder prees mijn brief vrij wat. De vriendinnetjes kwamen. Wij reeden naar buiten, en hadden een zo aangenaamen dag, als kinderen hebben kunnen.
Tot welke gedachten Bet je Wolff ons inspireert? Zij is zo levend, deze talentvolle schrijfster uit vervlogen tijden. Zó levend, dat wij allen even nadenken over kinderen, onze kinderen, die ook zo vaak vragen, wat ze nou eigenlijk moeten schrijven, en die zo dikwijls moeten horen, dat het niet netjes genoeg is en dat er niet voldoende ‘in staat’.
De eerste brief van onze kinderen... Weet u nog het moment, dat Tante Post hem heeft gebracht en dat u hem hebt geopend, en dat u hem hebt gelezen, beginnend met de woorden: Lieve ouders?
39