Nu ik wensch U prettige Kerstdagen toe en een goed Oud- en Nieuwjaar.
In gedachten omhelsd door
Uw liefh. Vincent
Eigenlijk zijn de twee brieven, die u hier hebt gelezen in zekere zin, onbeholpen.
Maar hoe verschillend onderling!
Het kleine brief je van Gerrit de Clercq is in wezen een vroegrijp, oud-mannetjes-schrijven.
De brief van Vincent is in zijn verwarring, in al zijn hulpeloosheid als het ware de bochtig-onvol-maakte uiting van een rijp man, die niet anders dan kinderlijk kan stamelen tegenover zijn lieve moeder, die hij zo hopeloos nodig heeft, omdat hij eigenlijk iedereen nodig heeft in zijn onmogelijke strijd tegen het harde leven.
Twee brieven van beroemde kinderen aan vader en moeder, aan pappie en mammie, aan ouders.
Schrijven wij ze zelf nog zo? Het doet er toch niets toe. Nog altijd schrijven kinderen, nog altijd lezen ouders. Leest u maar het woord van een onberoemde, ongenoemde, doodgewone schooljongen van 10 jaar, die zich in het volgende authentieke schrijven aldus uit:
Haarlem, 12 maart 1961
Lieve Pappie en Mammie,
Thuis gaat alles goed.
Voor mijn verjaardag zijn de boeken al besteld,