de vader — wij hebben de waarde genoten en hij voegt er aan toe: Ik voel mij... met een kleine dosis brom-kalium uitstekend.
3 April 1886 stierf vader Van Marken. In de vermaarde Fabrieksbode deze belangrijke bron voor de kennis van J. C. van Markens denkbeelden — schreef Jacob een aangrijpend In Memoriam, voor zijn onmiddellijke omgeving bedoeld. Ontroerend klinkt het slot:
‘M’n jongen uit Delff is thans voor niemand een ‘jongen’ meer. De trouwe, edele vader, zoo lang de krachtige steun zijner zonen, laat hen achter als mannen, die met dankbaren weemoed op zijn graf staren. Zij zullen trachten zijne nagedachtenis, zijn onbesmet-ten naam in eere te houden. Zij zullen er naar streven, zijn levensbeginsel met hunne te doen zijn en blijven: de liefde is de meeste.
De zoon overleefde de vader twintig jaren. Op 30 juli 1905 hield hij zijn laatste toespraak tot het personeel, op den Gemeenschapsdag-1905. Een naar lichaam gebroken man neemt met bloedend hart afscheid. 35 jaar lang heeft hij zijn beste krachten aan de ondernemingen gewijd:
cDoch van hoeveel gewicht ik het materieele welzijn acht, hooger heb ik nog gesteld hetgeen wij deelden op geestelijk gebied, waarbij het beste en ver-hevenste in de mensch wakker geroepen werd> waar
121