Hoge hoeden, lage standaarden

HOGE HOEDEN / LAGE STANDAARDEN

‘Alle rechtsinstellingen van den staat hebben voor den Israëliet onbeperkte geldigheid’ (ald.). ‘Ontduiking der staatslasten is diefstal’ (ald.). ‘Bid voor het welzijn der regeering; want waar geen gezag is, daar verslindt de een den ander’ (Aboth 3, 2). Van algemene bekendheid is het verheven gebed voor vorst en overheid, in de Joodsche liturgie opgenomen, en dat in zeer vele synagogen bij geopende Arke uitgesproken wordt. Bij het aanschouwen van den vorst of vorstin des lands is den Israëliet voorgeschreven de lofzegging uit te spreken: ‘Gelooft Gij, Eeuwige, Koning der wereld, die van Uwe heerlijkheid aan stervelingen hebt medegedeeld.’

Naast deze echt vaderlandslievende gevoelens koestert de oprecht godvruchtige Israëliet het idiëele geloof in de toekomstige volmaking van Israël en de menschheid op den bodem van Tsion, het geheiligde land. Getrouw aan den eed, eenmaal aan Babel’s stroomen gezworen: ‘als ik U Jeruzalem vergeet, begeve mij mijne rechterhand!’ (Ps. 137, 5) gedenkt hij steeds het heilige land, ook bij zijn ‘hoogste vreugde’ (ald. vs. 6). De arme bewoners van dat eens zoo gezegende land ondersteunt hij nog heden gaarne mildelijk. Zijn beden in huis en synagoge zijn vervuld van het vurig begeeren naar de groote toekomst der volmaking op Tsion’s bodem. Alle instellingen, die aan de dagen van den heiligen dienst te Jeruzalem herinneren, als: de priesterwetten, de zegening der gemeente door de priesters, de viering der nationale rouwdagen, ze zijn hem dubbel dierbaar om der herinnering aan Tsion, die zich er aan hecht. Getrouw beoefent hij de wetten en voorschriften, wier toepassing na Palestina’s politieken val verdwenen is, als: die omtrent den tempeldienst, omtrent rein en onrein, omtrent de gewijde gaven aan priesters en levieten enz.; evenzoo die van het Joodsche civiel- en strafrecht, ofschoon deze in zijn omgeving niet tot geldigheid komen. Zijn innig, heilig Godsvertrouwen zegt hem immers: niets van dat alles is verloren. Tsion herleeft weder! Ja, vele vromen zochten en zoeken nog steeds ten koste der duurste offers de gelegenheid, Jeruzalem nog eenmaal te zien, de schamele resten van Israëls luister te kussen en op de heilige plaatsen zelf voor hare weder-verheffing te smeeken.

Maar wie het grootsche ideaal kent en begrijpt, hij zal inzien, dat daarmede niets hoegenaamd aan de reinste en innigste vaderlandslievende gevoelens van Israël te kort gedaan wordt. Hoe grooter het ideaal voor de toekomst, des te inniger de liefde en deelname voor de

30