Erfenis der emancipatie

smaad te verdragen; te meer, omdat alle regtschapene en waarlijk Godsvruchtige lieden, die onbevooroordeeld genoeg zijn om mijne voornemens op den regten prijs te schatten (zoo als ik trouwens reeds daarvan menigvuldige blijken tot mijne troost en bemoediging heb ontvangen) ook zonder mijne zelfverdediging de opgeworpene beschuldigingen met verachting zuller ter zijde stellen, daar hun als van zelf moet in het oog vallen hoe ongerijmd en beneden alle waarschijnlijkheid de stelling is: dat van de bijeenkomst der Rabbijnen iets gevaarlijks voor de Godsdienst te duchten zou zijn! en de dwazen, die er zich op toeleggen om mij dagelijks meer en meer in de oogen der wereld te vernederen, toch voor geene overtuiging, welke klemmende redenen ik ook bijbrenge, vatbaar kunnen worden geacht.

Bij nadere overweging vond ik dat met dusdanigen weg te volgen, ik in mijne verpligtingen zoude te kort schieten; want, behalve dat Gods Heilig woord voorschrijft: ,,dat men alle aanleiding tot belastering wegnemen (Spr. IV 24) — en van eenen aangewreven blaam zich zoowel voor God als voor Israël dient te zuiveren”, (Numeri XXXII 22) is het ook nog te vreezen, dat zij, die eenen zondigen levenswandel leiden, en mijne denkbeelden naar de hunne beoordeelen, hieruit aanleiding zullen nemen zich van het nakomen van Gods H. wetten en geboden ontslagen te rekenen.

Teneinde dus verder alle verkeerde begrippen omtrent mij en de door mij gedane voorstellen weg te nemen, en aangezien er tot nog toe geen Synodale bijeenroeping heeft plaats gehad, heb ik besloten de door mij ontworpene punten van verbetering waarmede zich de groote kerkeraad der Hoofd-Synagoge alhier eenpariglijk heeft vereenigd, en zoodanig als dezelve aan het hoofdbestuur tot de zaken der Israëlieten zijn overgelegd, hiermede wereldkundig te maken, om klaarblijkelijk te doen zien, dat geene zucht tot scheuring, maar veeleer tot hereeniging mij ten deze heeft geleid; daar deze verordeningen, naar ik mij vleije, doeltreffend kunnen worden geacht, niet alleen om menigvuldige aanstootelijkheden en ergernissen uit het Huis des gebeds te doen verdwijnen, maar tevens om zoo velen, die thans door de bestaande gebreken geheel van de godsdienst zijn vervreemd, wederom in het binnenste des Heiligdoms te voeren, alwaar zij door Leerredenen, ook in de geliefde en bekoorlijke landtaal gehouden, opgewekt, door welluidend koraalgezang tot godsdienstigen ernst gestemd, en door de plegtige belijdenis-aflegging der jeugd van beiderlei kunnen gesticht en aangespoord, met hart en ziel tot de vreeze des Heeren en opvolging zijner voorschriften zullen terugkeeren.

De bedoelde punten van verbetering zijn woordelijk van de volgende inhoud: le. De Koorzang zal binnen die gemeenten, waar zulks enigszins doenlijk is, door al de middelen welke der Hoofdcommissie ten dienste staan, worden aangemoedigd. Te dien einde zal zij zorgen voor het aanschaffen van reeds in andere landen vervaardigde Israëlitische koraalzangen, of voor de compositie dier gezangen door geschikte componisten, en het bestuderen daarvan op de scholen ten sterkste aanbevelen, ten einde, door het invoeren derzelve op Sabbath en feestdagen meerderen luister aan de openbare eeredienst bij te zetten.

2. Het zingen van den voorzanger zal zich hoofdzakelijk bepalen tot het gewone Gazanoeth, met weglating zoowel van alle zoogenaamde Joodsch-poolsche zangwijzen, als van alle profane melodieën, de gebeden zullen door hem op eenen plegtige toon en zonder te veel stemverheffing, worden voorgedragen en het Gazanoeth niet te lang worden gerekt. Tevens ware het wenschelijk, dat met der tijd ook dit Gazanoeth plegtiger en met den zin der woorden meer overeenkomstig wierd gemaakt. Gazanoeth = synagogale melodieën; van Gazan = voorzanger.

3e. Het bidden van de leden der gemeente zal op eenen regelmatigen, niet al te luidruchtigen toon geschieden. Zij zullen zich van het medezingen of herhalen der

53