Pijpelijntjes

jacob israël de haan

-Jansie, kijk eris of de kool¹ al is doorgebrand...

- Ik? Nee juffrouw...

- Nou Jans, nou zie je ommers zelf?

— Enfin u hoort ervan... juffrouw, als u...

— Uw keep m'neer... ? -Ja, als u wilt...

-Jansie, laat 'm niet langs de muren slepen, anders bederf je m'n hele gang...

Buiten weer in weer en wind... verderop, 't Is half twaalf al... de scholen lopen uit, de jongens lawaaiend met d'r jassen en keeps hoog-opgezeild, de wind d'rin en de korte tricotkuitbroeken flodderend... een paar andere aan de goot spatspelend met 't modderige stadswater. En vlak naast de school 'kamers te huur'. Eén hoog, een net huis, in 't souterrain een boter- en kaaswinkel, in 't huis niets. Maar even bellen. -Jè, wie is daar...?

— Om de kamers... mevrouw.

'n Kletterlachje... uit 'n andere kamer 'n kletterlachje, over de trapleuning leunliggen vier meisjes en hun lachjes rinkelen licht, tinkelend over mekaar heen...

- O, Joliette... 'n monsieur om de kamers... Odette ?a te va a toi... mais non, mais non.

't Licht schijnt achter me uit 't boventrapruit.

- Komt u maar even boven m'neer ah, mais non... de kamers zijn al verhuurd.

Sta nog beneden aan de trap en begrijp, de wind waait net de deur in.

En een fijn bovenstemmetje en een ander en nog een ander...

— Wilt u de kamers niet zien... par nuit et par jour... mais Joliette... c'est pour toi Odette.. .²

1. Steenkool

2. Door het sluiten van de bordelen in 1902 werd de Pijp een wijkplaats voor de prostitutie

3°