Het consult van Dr. Jozef Bueno aan het ziekbed van Prins Maurits van Oranje

en daar gepromoveerd in 1744 op een proefschrift De motihus musculorum automatiek. In zijn vrije tijd gaf hij gedichten het licht en schreef over geneeskundige onderwerpen. Hij zou de schrijver zijn van het vierde deel (vervolg) van Wagenaars Geschiedenis van Amsterdam (1). Volgens Ir. Bardet echter, zouden het vermoedelijk alleen het register en de index zijn geweest (2).

Hij praktiseerde vijftig jaar te Harlingcn, was ongehuwd en begaf zich aanvankelijk in de politiek, maar liet die na 1797 varen. Als student schreef hij reeds kluchtspelen en later ook toneelspelen. In 1762 stichtte hij te Harlingen een dilettanten toneel; veelal vervulde hijzelf de hoofdrollen. Het meest bekend is hij om zijn historische werken; hij vervaardigde eveneens een uitgebreid register op Bor’s Historie der Nederlandsche oorlogen.

Ook een apotheker, de Deventer Jan van der Veen (1578-1659) laat de spatel rusten om de lier te tokkelen ter ere van Maurits (3). Hij wijdt hem in zijn IFieye Crans van versche'ulene Cruyden, vervaardigd bij de verovering van ’s-Hertogenbosch en opgedragen aan de Bestuurderen der Stad Deventer, enige regels. 'Maurits is in den hemel en verblijdt zich erover, dat Frederik Hendrik zijn werk zo voortreffelijk voortzet’.

En last but not least, Bodewijk Meyer (1629-1681) (4). Hij was in de tweede helft van de zeventiende eeuw geneesheer te Amsterdam, en heeft zich door zijn IFuordenschat, waarvan de negende druk (Amsterdam 1731) voor ons ligt beroemd gemaakt. Echter niet alleen dit werk en nog minder zijn toneelstukken, hebben zijn naam overgeleverd aan het nageslacht, doch in 1666 verscheen er een werk van zijn hand onder de titel Philosophia Sacrae Scripturae Interprete. Exercitio interpretandi nominam esse demonstratur. Eleu-

1.    N.N.W.B., vi-351.

2.    Amstelodamum, Jaarboek 1939, p. 233.

3.    N.N.W.B., vn-1223.

4.    N.N.W.B., v-342.

II