41
en 1650); Dr. Joseph Abarbanel, neef van Menasse ben Israël en leider der Academie „Corona de Ley” („Tora Or”), die te Leiden den 2en Juni 1655 was gepromoveerd en in 1667 Parnas der onderwijs-inrichting was; Dr. Jacob Israël Mendez (1657), en de gebroeders Dr. Isaac en Daniël Semah Aboab (1646).
Hun tijdgenooten waren: Dr. Augustinus Zuares, in 1633 te Madrid gepromoveerd; Dr. Abraham Frois, 18 Maart 1663 te Utrecht gepromoveerd, in 1683 Parnas van Abi Yetomim, door de Barrios genoemd: „Doctor y Jurisconsulto”; Dr. Abraham (Michael) Reynoso, in 1614 gepromoveerd, Dr. Rosales, Jacob de Paz uit Malaga, 4 Juli 1658 te Leiden gepromoveerd, Dr. Didacus Mendes (Serrano) gepromoveerd in 1627, en Dr. Samuel Serra, bekend als Latijnsch dichter, naar den trant van Virgilius. Een ander dokter-dichter was Dr. Samuel b. Abraham Jessurun, die een hebreeuwsch lofdicht heeft vervaardigd op Jacob Juda Leon Templo’s werk „Tabnit Hechal” (Amst. 1650).
De bekendste onder de toenmalige Portugeesche artsen was Dr. Abraham Zacuto (Zacuto Lusitano), die een Europeesche vermaardheid genoot. Hij was als zoon van Marranos in 1576 te Lissabon geboren (overl. 1642), had philosophie en geneeskunde aan de Universiteiten te Salamanca en Coimbra gestudeerd en reeds op 18-jarigen leeftijd den doktersgraad verworven. Doch ook hij moest voor de Inquisitie vluchten en vestigde zich te Amsterdam, waar hij zich op 50-jarigen leeftijd liet besnijden. Hij had een zeer drukke praktijk, en bezocht zijn vele niet-Joodsche patiënten in gezelschap van een tolk. Met Keurvorst Frederik van de Pfalz en diens gemalin stond hij in correspondentie; zijn lof werd door Christen- en Joodsche vakgenooten in proza en poëzie bezongen. Hij gaf verschillende medische werken uit, welke meerdere drukken beleefden.
Over Dr. Isaac Orobio de Castro, Dr. Jacob de Andrade Velosino, bestrijders van Spinoza, Dr. Isaac Naar, diens studiegenoot Dr. Benjamin Musaphia en andere medici spreken wij in het volgende hoofdstuk.