Geschiedenis der Portugeesche Joden te Amsterdam 1593-1925

XVI

plaats: dat wil zeggen, dat in genoemd jaar een onafgebroken verblijf aanvangt, met het openlijk belijden van den Jood-schen godsdienst.

Zij waren ook de eerste Marranos, die zich direct uit Portugal naar Amsterdam hadden begeven. Holland moest voor hen wel het Asyl worden: waarheen hadden zij zich anders kunnen begeven? Engeland, dat weliswaar geen Inquisitie kende, had sedert 1290, Frankrijk sedert 1394 den bekenners van het Jodendom den toegang ontzegd. De toestanden in Duitschland lokten in het geheel niet tot vestiging.

Naar Holland, het land van de ontluikende vrijheid en van den opkomenden handel, ging hun verlangen uit.

LITERATUUR.

M. Kayserling, Sephardim. Leipzig, 1859.

M. Kayserling, Geschichte der Juden in Portugal. Leipzig, 1867.

Mendes dos Remedios, Os Judeus em Portugal. Coimbra, 1895.

Graetz, Geschichte der Juden. Leipzig, 1907. IX⁴ p. 456 v.v. en p. 558 v.v.

J. Lucio d’Azevedo, Historia dos Christaos Novos Portu-gueses. Lisboa, 1922.

S. Ullmann, Studiën zur Geschichte der Juden in Belgien. Antwerpen, 1909. p. 33 v.v.

M. Wolff, De eerste vestiging der Joden in Amsterdam, I. (in „Bijdr. voor Vaderl. Geschiedenis en Oudheidkunde,” Den Haag, 1910)

H. J. Koenen, Geschiedenis der Joden in Nederland. Utrecht, 1843. p. 125 v.v.

E. N. Adler, Auto de Fé and Jew. Oxford, 1908. p. 9. v.v.