Het lied van de olifant

Ook het fanfarecorps trok af.

⁵t Dorp werd weer stil gelijk het graf.

De bakker at bedroefd zijn taart met ⁵t glanzend witte suikerpaard.

De olifant, alsof hij nooit zijn reputatie had vergooid, bewoog zijn leden even fris als een nog niet gevangen vis.

Hij naderde een grote stad, waar iedereen vernomen had, dat een gevaarte op vier poten gelijk een storm kwam aangeschoten.

Een tiental achtbare gezinnen ontving de boodschap, dat zij binnen het tijdsbestek van één minuut verdwijnen moesten voor de bruut.

Hun huis, dat aan de stadsrand lag, werd afgebroken op gezag der overheid, en hout en steen lei men over de rijweg heen.

Aldus verrees een barrikade,

die zelfs geen dikhuid kon doorwaden.

Een zestig man stond plots op straat.

^?t Scheen hard, maar ieder prees hun daad.

De hele stad kwam op de been, al wie nog leefde die verscheen, zelfs zieken werden aangedragen of snel getransporteerd per wagen.

26