Ooggetuige
Waar zeeën landen omarmen,
hijgend of fluisterend hun lichaam schuren
aan een onwillige kust, overal
waar water de nacht binnendringt
en kloven in de stilte scheurt,
kan ik hongeren, vechten, slapen
als een ontwaakte van het eerste uur,
een uit het niet omhooggestoten,
op vleugels van angst en verrukking gejaagde
ooggetuige der creatie.