Evenwicht
Nog maar even, een dag, een maand,
een handvol jaren,
en wat ik zie en adem is vergaan.
Alleen dit weten overstelpt mijn ogen tot alle hemelen en zeeën erin te leven staan.
Ik houd mijn dood
in evenwicht met de voleinding
van mijn bestaan en zuig de laatste druppels
licht uit de dagen. Ik lig in de nacht
nog warmte na te tasten die misschien
na andermaal een dag
voorgoed gedoofd wordt.
39