Stormen en stilten

DENEMARKEN

Dit is een land voor eenzamen, het licht opent zijn vleugels langzaam in de wind en strijkt de laatste schaduwen van woorden uit het geheugen weg.

Wie in de baaien zijn gelaat

poogt weer te vinden, houdt alleen het blauw

der stilte over, die tot aan de grond

der wateren beweegt.

In dorpen zien u mensenogen aan met de verwondering van een geluk, dat op de grenzen der vergetelheid te peinzen gaat.

De late middag is het goede uur van dralend waaien; boven fjorden stuwt nog eens de hemel al zijn kudden ter poorte uit.

Daarna de avond, ruimte zonder tijd, het grote evenwicht van angst en rust; nachtvogels roepen om een wederwoord, dat niemand hun kan geven.

74